آزمایش اوریمت
آزمایش اوریمیت در دانشگاه paisley به عنوان روشی برای ارزیابی کارایی مخلوط های بتن تازه در محل گسترش پیدا کرده است. اوریمت شامل یک لوله چدنی قائم به قطر داخلی ۱۰۰ میلیمتر و ارتفاع ۶۰۰ میلیمتر که بر روی یک مخروط معکوس به ارتفاع ۶۰ میلیمتر با دهانه نازل به قطر ۸۰ میلیمتر قرار گرفته است می باشد. این ازمایش برای ارزیابی بتن با حداکثر اندازه درشت دانه ۲۰ میلیمتر مطلوب است. برای سایر اندازه حداکثر دانهمعمولاً قطر نازل در محدوده ۷۰ تا۹۰ میلیمتر متغییر می باشد. جهت بستن منفذ خروجی لوله از یک دریچه استفاده می شود. لوله بر روی یک سه پایه به ارتفاع ۴۰ سانتیمتری قرار داده شده است.
۱) وسایل مورد نیاز
۱- دستگاه اوریمت از یک فلز محکم و غیر جاذب آب (مطابق شکل ۱)
۲- صفحه پایه (همان صفحه مرد استفاده در آزمایش جریان اسلامپ)
۳- حلقه j
۴- کرنومتر
۵- ماله و کمچه
شکل ۱ : ابعاد دستگاه اوریمت
۲) روش انجام
دستگاه را تراز وس طوح داخلی لوله چدنی را می کنیم. سپس دریچه را بسته و صفحه پایه را به همراه حلقهj به صورت هم مرکز با محور لوله چدنی زیر آن قرار میدهیم. لوله را با ۸ لیتر بتن بدونض ربه زدن و فشردن پر کرده و سطح بتن را صاف می کنیم، ۱۰ ثانیه پس از پر کردن، دریچه را باز کرده تا بتن تحت وزن خودش تخلیه می شود و پس از خروج کامل بتن زا لولهف زمان خروج را ثبت می کنیم و بعد از توقف جریان بتن پخش شده اختلاف ارتفاع بتن داخل و خارج حلقه را اندازه می گیریم.
۳) تفسیر نتایج
این ازمایش به عنوان روشی برای ارزیابی کارایی مخلوط هایی بتن تازه در کارگاه گسترش یافته است و نشان دهنده روانی بتن در مدت جایدهی می باشد.این آزمایش شبیه به آزمایش قیف v شکل است. زمان خروج بتن از داخل لوله، به عنوان شاخصی برای تعیین میزان لزجت بتن شناخته می شود. در صورتیکه در زیر دستگاه اوریمت حلقه j گذشته شود، می تواند مدلسازی خوبی برای جداسازی دینامیکی باشد(شکل ۲ الف را ملاحظه کنید.)
نتایج به دست امده برای اغلب بتن های آزمایش شده در محدوده ۱ تا ۵ قرار می گیرند. مشاهده می شود که بتنهای با ویژگیهای کاملاض متفاوت نتایج آزمایش اوریمت یکسانی دارند. به این ترتیب نتایج آزمایش اوریمت به تنهایی قابل استناد نیست اما ترکیب آزمایش اورمیت و حلقه j می تواند برای بررسی قابلیت عبور بتن مفید باشد.
اختلاف ارتفاع بتن داخل و خارج حلقه j معیاری برای سنجش قابلیت عبور و پر کنندگی بتن می باشد. عمدتاً در زمان های تخلیه بیشتر از ۵ ثانیه اختلاف ارتفاع بیشتر بوده (شکل ۲ ج را ملاحظه کنید) و در زمان های کمتر این اختلاف ارتفاع به حداقل می رسد (شکل ۲ ب را ملاحظه کنید).
آخرین دیدگاه‌ها